14 April, 2016

कंठाशी आले प्राण


‘सागरा प्राण तळमळला’ ऎकून सानूडी अशी व्याकूळ झाली.
      
कंठाशी आले प्राण नेऊनी आण मला तू आई
त्या तिथे वाटते सुख म्हणून ही घाई ॥

मी खेळत असते तिथल्या झाडांसंगे
ती दडून बसली खारुताई मागे
भुकेले काक, सुकली बघ बाग, जिव ग जाई
त्या तिथे वाटते सुख म्हणून ही घाई ॥

हा इथला खाऊ नसतो बाई गोड
त्या तिथेच आहे सावलीचे मम झाड
दुधाची हाक, निजेचा धाक नको ग बाई  
त्या तिथे वाटते सुख म्हणून ही घाई ॥

मी असता त्या तिथल्या माळावरती
आकाश रंगूनी जाई ते बघ किती  
या इथे काय ठेविले असे ग आई
त्या तिथे वाटते सुख म्हणून ही घाई ॥

अशी आली तिथली याद आज बघ किती
किती लपंडाव हा करू मी सख्यां सोबती
दाटला कंठ, नयनी बघ पाणी सतत ते वाही
त्या तिथे वाटते सुख म्हणून ही घाई ॥



नरेंद्र प्रभू
१४/०४/२०१६


No comments:

Post a Comment

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
 

Design in CSS by TemplateWorld and sponsored by SmashingMagazine
Blogger Template created by Deluxe Templates Tested Blogger Templates